“Neden işten ayrıldınız?” sorusunu duyan dostlarıma!
Az önce bir mesaj aldım, bir dostumun canını epey bir sıkmışlar. Bir kaç ay önce ileri derecede mobbing nedeniyle istifa etmişti.
İş görüşmelerine gidiyor ve neden işi bıraktığını ifade ederken zorlanıyor. En son görüştüğü kişi de sanırım fazla zorlamış.
Gerçeği söylemesi gerekir mi? Tabi ki!
Ama kendini doğru ifade ederek..
Hesapsızca yererek değil, ona hissettirdiklerini paylaşarak..
Çoğu durumda kurumu eleştirerek değil, kiminle / nasıl bir sıkıntı yaşadığını açık yüreklilikle anlatarak.
İş arıyorken; kendinizi sürekli mahçup ve sıkılgan ifade etmeyin, siz de değerlisiniz!
Siz sadece kariyerinizin liderliğini eline almış, mutsuzluktan ölerek çalışmak istemeyen, kendine saygılı cesur bir insansınız!
Sizi seçenler kadar sizin de nerede, hangi şartlarda çalışacağınıza dair seçim özgürlükleriniz var.
Eğer önceki işinizden neden ayrıldığınızı / ayrılacağınızı açıklamakta zorlanıyorsanız ve nedeninize sonuna kadar inanıyorsanız, şeffaflıkla söyleyin:
“Ben kariyerimi saygı duyduğum ve gördüğüm bir ortamda devam ettirmeye karar verdim. Başka türlü bir ortamda verimli ve huzurlu çalışıp, katkı sağlayamıyorum!”
Hep derim ya; kurumlar gelip geçici, bizim öz saygımız ve değerlerimiz kalıcı! Bizden bir tane daha yok 🙂