Yine olmamış! Sil baştan..
9-10 yıl önce.. Tüm ekipten önceki sene yaptıklarımızla ilgili bir sunum hazırlamamız isteniyor. Malum sene başı..
Önceki sene yapılanlar özetlenecek, rakamlar konulacak, bak biz çok çalıştık denecek büyüklerimize 🙂
Büyüklerimiz de kendilerinden büyüklere anlatacak tabi.. Onların da dert aynı 🙂
Bir format var elimizde, illa o formata göre anlatacağız işimizi. Kutu kutu, hedef-sonuç-etki ıvır zıvır. Kendime ait slaytları hazırlayıp, gönderiyorum.
Olmamış, şunu şunu düzeltelim. Dikkate alıp yenisini gönderiyorum. Yok, bu sefer fazla olmuş, bunu bunu çıkaralım. E olmaz tabi, işimi nasıl anlatacağıma sen karar veriyorsun! Ekipteki herkes aynı durumda 🙂
O sunum, 1 hafta boyunca defalarca revize oluyor, iş güç bırakılmış. Daha enine boyuna düşünmeden, yeni yıl stratejileri de eklenmiş üstün körü..
Slayt dolu, içi muamma. Yaratıcılıktan, düşünceden, üretimden uzak 40-45 saat.. Hepimizin içi çürümüş sıkılmaktan..
Sevgili liderlerim, bugünler yine aynı dönemler.
Hadi:
Bırakalım formatları, kutuları.
Heyecanla hevesle yeni işler konuşalım, ekip olarak birlikte başaracak, anlamlı hissettirecek bir şeyler yapalım!
Zaman değerli! Hikayemiz ne olacak?
Gerisini ha kutuya koymuşuz, ha madde yazmışız.
Slaytlar dolmasın, ama içimiz iş yapma hevesiyle dolsun ☺️