Ya yanlış duyguların peşinde koşuyorsak? Ya yaşamın anlamını yanlış yerde arıyorsak?
Duyguların karşılığının her yerde aynı anlama geldiğini düşündüğüm zamanlar oldu..
İş yaşamında alışmakta en zorlandığım konulardan biri “sevginin anlamının farklı” olduğunu keşfetmekti..
Herkes tarafından sevilmenin önemli olduğunu düşünüyordum, çünkü diğer tüm ilişkilerimde böyleydi.
Zamanla anladım, kurumsal yaşamda saygının sevgiden daha önemli olduğunu..(Ama hala zorlanıyorum bazen)
Saygıdan da ötesi var! Onurlu, azimli ve adil çalışmak..
Sizi sevsinler diye sürekli uğraşıp, kendinizden eksilmeyin.
Burada sevginin tanımı; birlikte başarabilmek, fikirlerinin önemsenmesi, dinlenildiğini hissetmek..
Profesyonel yaşamda bunun gibi bir çok duygu ve değerin anlamları farklılaşır.. Bu kötü bir şey değil, sadece “farklı”
Burada mutluluk, işinde tatmin olmak; güven, seni savunan yönetici demek mesela..
Bunu kabul etmediğimizde bocalıyoruz. Yaşamlarımızın anlamını profesyonel hayatta aradığımızda da zorlanıyoruz.
Şimdi kendimize sorma vakti:
Ben acaba hangi duyguya ne anlamlar yükledim? İş yaşamından beklediğim anlam yanlış olabilir mi?