“Bunu yapamam, ama şunu çok iyi yaparım” güzel bir itiraf!
İş hayatındaki ilk yıllarım.. Ne görev verilse, atlıyorum üzerine.
İyi yapabilir miyim, sonucu istediğim gibi olur mu vs düşünmeden..Kendimi kanıtlayacağım ya 🙂
Yine bir gün, benim yetkinliklerimle uzaktan yakından ilgisi olmayan bir iş verdiler. Tabi dedim, ben yaparım.
Günlerce Excel’lerin içinde kayboldum, stresten uyuyamadım ve işi yaptım. Ama sonuç “eh işte”
Zamanla “bu işi yaparım ama şunu daha iyi yaparım” demeyi öğrendim.
Tabi size verilen işlere hayır diyemiyorsunuz.. Yine de neyi daha iyi yapabileceğimi söylemeye başladım..
Bu bir ilerlemeydi ama yeterli değildi..
Yıllar geçtikçe: “Bu işi Ahmet benden daha iyi yapar, ben ona destek olurum” demeye başladım.
Kaybettim mi? Bazen evet bazen hayır.. Ama yüzüme gözüme bulaştırmaktan iyiydi.
Baştan itiraf etmek, güven kazandırır.
Şimdilerde bana soruyorlar:
Örneğin; satış eğitimi verir misiniz? İş kaybetmeyi göze alıp, “hayır” diyorum. Ben ancak satışın psikolojisini anlatabilirim.
Biraz okuyup, çalışıp yapabilir miyim: Evet. Çok iyi yapabilir miyim: Hayır
Güven kaybetmek, iş kaybetmekten daha ağır bir duygu çünkü..
Hepimizin eşsiz yetenekleri var!
Ancak onları kullanabildiğimizde, tamamlanıyor profesyonel kimliğimiz!