O kadar çok duyuyorum ki bu cümleyi..
Çünkü çoğumuz işi severek yapmıyoruz. Yöneticiden, şirket kültüründen, çalışma koşullarından kaynaklandığını düşünüyoruz, ama DERİNLERDE başka şeyler var.
Bir kaç neden yazayım:
1) Anlam Arıyoruz: İnsanın en temel ihtiyaçlarından biri bu. Bu işi yapıyorum, ama kime, ne faydası var? Birilerinin hayatına dokunuyor veya iyileştiriyor muyum? Neden bu işi yapıyorum?
2) Ait Hissetmiyoruz: Kendimizi o işin bir parçası olarak görmüyoruz. Değerlerimize, kimliğimize ait değil. Her gün bir çok toplantıya giriyorum ama sanki ben buraya ait değilim, diyorsanız değerlerinize uygun bir iş yapmıyorsunuz.
3) Kendimizi gerçekleştiremiyoruz: Daha önce de yazmıştım, en büyük motivasyonlardan biri ilerlemek. Geliştiğimizi, yeni bir şeyler öğrendiğimizi görmüyoruz. Sanki bir yıl öncekiyle aynı kişiyiz. Hep aynı şeyi yapıyormuşuz gibi..
Aslında işi sevmemenin kurumdan veya yöneticiden büyük nedenleri var bizler için..
Bunu neden mi yazdım?
Sevmediğiniz için değiştirecek ve yine aynı işi başka yerde yapacaksanız, yine gelişemeyeceğiniz bir kuruma gidecekseniz, lütfen düşünün 🙏
Anlamlarınızı, değerlerinizi, nasıl ait hissedeceğinizi sorgulayın önce..
Çünkü:
Çalışır, kazanır, belki yükselirsiniz..
Ama iş yaşamı geçer; geriye “siz” kalırsınız.
Hayır aslında mesleğime aşığım fotokopi kokusuyla başladığım bu meslek yıl sonunda hatasız ve tutarlı makul güvence içeren bir Bilanço hazırlaya bildiğimde ben bu iş için yaratılmışım duygusuna kapılıyorum; ancak mutsuzum çünkü maliyetlerimi karşılamayan bir ücret alıyorum … 🙁