Merhaba,
Ben içindeki cesaretim. Yıllardır beni ortaya çıkartmamak icin, kafamı her yüzeye uzattığımda basımı aşağıya doğru itiyorsun. Evet denizin dibine doğru itilmekten bahsediyorum.
Her seferinde, yılmadan ve nefessiz kalma pahasına seni “içindeki beni” bulman icin dürtüyorum. Zaman zaman, hayatini ve secimlerini değiştirebilmek icin seni koseye sıkıştırıp, rahatsız eden benim. Hissettiğin o “kalıplar icinde kalma” duygusunun uyandırdığı çaresizliği de sana ben veriyorum. Çünkü içini kemiren değişim duygusu icin ihtiyacın olan asıl çare bende.
Beni yadsıyamazsın, gormezden geldikçe üzerine geleceğim cunku ben sende zaten doğuştan varım. Ne kadar cesur olduğunu bir düşünsene! Milyonlarca sperm arasından sıyrılıp, hedefine ulasan ve buyuk bir kararlılıkla annenin rahmine girmeyi başaran sensin.
Sen zaten doğuştan şampiyonsun.
Bu kadar büyük bir işi başarmış olan kendine, istemediğin seçimlerin sonuçlarını yaşayarak daha ne kadar haksızlık edeceksin?
Mutsuz olduğun bir iste mi çalışıyorsun, evli olduğun halde dunyanin en yalniz insani gibi mi hissediyorsun, yoksa bir sonraki terfi icin hala patronunla konuşamadın mı?
Dogru zamani bekliyorum dediğini hep duyuyorum, kendine bahaneler üretmeyi seviyorsun. Zaman ancak sen harekete geçtiğinde doğru olacak.
Değisimi başlatmak icin büyük adımlar atmayı bekliyorsun, oysa gitmek istediğin yere doğru attığın her küçük adımında ben daha çok büyüyeceğim. Ben büyüdükçe adımlarını daha emin atacaksın.
Harekete geçmek icin sana yardim edeceğim ama bana bir sans ver. Nasıl harekete geçerim dediğini duyar gibiyim yine. İste içindeki cesaretten bir kaç tavsiye:
1) Bir hayalin varsa onu tutkuya dönüştür. Her gün belirli bir zamanı hayalini kurgulayarak, gözünde canlandırarak geçir. Öyle çok iste ki, düşündüğünde içinde kuşlar havalansın. Her hayal ettiğinde, beni daha cok besliyorsun.
2) Kimsenin sana “yapamazsın” demesine kafanı takma. Unutma, bu onların değil, senin hayalin.
Kendine söyleyeceğin en güzel sey “Ben yeterliyim”
Yalnız bunu bir kere söyleyip kenara çekelemezsin maalesef. Düzenli bir alışkanlık haline getir, tekrar ettikçe yine ben elinden tutacağım. “Ben yeterliyim” “Sen yeterlisin”
3) Adım atmaya başla: Küçük ama istikrarlı adımlarla basla. Kendine sürekli sor: Beni hayal ettiğim seye ulaştıracak ve bugünün kalıplarının dışına taşıyacak ilk küçük adımım ne olabilir? İlk adımını attın mı, gerisi kolay. Adımlarını hep bir sonraki adımım ne olacak diye tamamla.
4) Başarısız olmaktan korkma. Bunu dünyada ilk yaşayan sen değilsin, büyük değişimler deneye yanıla kazanılan öğrenimlerle şekillenir. Kendini umutsuz hissettiğin, bana göre değil dediğin zamanlar olacak. O zaman içindeki beni arayıp bulamayacaksin, ama bana güven, burdayim. Kimse, kendindeki değişimleri bir anda başarmıyor.
Aldığın yaraları bir deneyim olarak gör, bir engel olarak değil. Yola devam et dostum, inançla yola devam.
Benim adım cesaret. Ve söz veriyorum, bazen hissettiremesem de, ben hep yanındayım..